Als kind was ik een dromertje. Mijn innerlijke wereld was zo nadrukkelijk aanwezig voor me, dat ik moeite had mee te doen in de uiterlijke. In stilte observeerde ik mensen en de wereld om mij heen vanuit mijn intuïtie. Thuis kreeg ik gelukkig de gelegenheid om te zijn wie ik was. Mijn intuïtieve eigenschappen kregen zo geruime kans zich te ontplooien.
Buitenshuis ging dat heel anders. Ik vond weinig aansluiting bij leeftijdgenootjes en was veel alleen. In die 'al-éénheid' kon ik me verliezen in visioenen, muziek en mijn verbinding met de spirituele wereld, maar ik leerde er geen verbinding aangaan met de wereld buiten mij en mijn directe familieleden. Op een dag, ik was halverwege mijn tienerjaren, besloot ik dit te veranderen. Ik wilde de wereld in, uit mijn schulp komen.
Vanaf die tijd werkte ik me jarenlang in talloze nesten, waar ik gelukkig ook altijd weer uit wist te vliegen. Verwarring, geweld en onwaarheden in de wereld buiten mij, vonden daarbij vaak ook hun weg naar mijn binnenste. In de toneelstukken van mijn leven speelde ik afwisselend slachtoffer en dader, belichaamde ik pijn, woede, verdriet en vreugde.
Spiritualiteit kreeg op een niet mis te verstane manier handen en voeten voor me, terwijl ik leerde om mijn lijf echt te bewonen en mijn plek in de wereld in te nemen. Deze weg heeft me een praktische opvatting opgeleverd van spiritualiteit en me bij elke bocht en splitsing leren kiezen wie ik wil zijn. Wat ben ik wel? Wat ben ik vooral niet? Vaak zonder na te denken, midden in de storm van mijn gevoelens, vormden de antwoorden zich vanzelf.
Je ziel weet het wel, geloof ik nu. Ze heeft het altijd geweten. Als het leven je uitdaagt om stelling te nemen, kun je dan naar haar luisteren? Heel vaak heb ik nee moeten zeggen op die vraag. En heel vaak kreeg ik de genade van een nieuwe kans.
Op mijn 12e wist ik wat ik voor werk wilde doen: mensen opnieuw in verbinding brengen met de wereld waarin ik zo thuis was, de wereld van de Bron. Ik wilde energetisch therapeut worden.
Ik wist toen ook al dat ik er niet stabiel genoeg voor was, hoewel ik niet precies wist waarom. Daar kwam ik in de jaren die volgden langzamerhand achter. Ik kom uit een zeer gevoelige familie. Spirituele helderheid en emotionele verwarring gingen soms hand in hand, maar er was en ontstond in ons gezin ook veel begrip en kennis van psychische ontwrichting. Voordat ik mijn werk kon beginnen, moest ik leren hoe ik van mijn gevoeligheid mijn kracht kon maken en hoe ik daarin kon blijven staan.
Het werd een weg die me uiteindelijk mijn praktijk deed openen in 2006 en waarin ik me specialiseerde in psychosegevoeligheid en spirituele ontwikkeling.
Mijn studie antropologie was een belangrijke stap in mijn ontwikkeling, waardoor ik leerde kijken naar mensen in samenhang met hun omgeving. Ik leerde de Westerse cultuur relativeren en wetenschappelijke inzichten plaatsen in hun historische en culturele context. Zo behield mijn spirituele wereldbeeld zijn ruimte, kon ik wetenschap en spiritualiteit naast elkaar zien en beide hanteren om de wereld beter te begrijpen. Ik leerde wetenschappelijke methodes gebruiken die ik later kon aanwenden voor energetisch onderzoek.
Met de opleiding energetisch therapeut op HBO niveau bij het CAM instituut in Utrecht gaf ik mijn werk als energetisch therapeut een basis in formele scholing, gevolgd door diverse specialisaties, waaronder EMDR therapeut.
In de loop der jaren ontstond de wens om mijn bevindingen te delen met anderen. Mensen die op zoek waren op spiritueel gebied, mensen met eigen gevoeligheden en ook andere therapeuten. Naast mijn werk als energetisch traumatherapeut geef ik les aan de Academie Energetische Geneeskunde (een samenwerkingsverband van diverse docenten, waar ik mijn cursussen en retraites heb ondergebracht) en de Academie voor Geesteswetenschappen (waar ik meehelp met de evaluatie en inrichting van de beroepsopleiding Energetische Therapie en enkele modules doceer).
De zorg voor twee prachtige kinderen heeft me geleerd mezelf en mijn ambities opzij te zetten voor eenvoud en aandacht. Een weg waarbij ik voel dat connectie met hen ook betekent dat ik verbonden ben met mezelf. Ze zijn mijn grootste leermeesters.
Mijn geliefden, mijn vrienden, mijn cliënten, mijn collega's en zelfs degenen die mij uitdagen of afwijzen leren mij dat Liefde alles is. Liefde in de breedste, diepste zin van het woord: het fundament van het leven, het Leven zelf.
Heb je vragen? Neem contact met me op of boek een intakegesprek.